In 2017 werd niemand minder dan Wim Opbrouck aangesteld als Master van de elfde editie van Filmfestival Oostende (FFO). Voor zijn campagnebeeld heeft hij zich laten inspireren op de ultieme transformatie die elke acteur of actrice doorvoert voor het vertolken van een rol. Daarbovenop heeft hij als thema voor zijn Masterselectie gekozen voor anti-oorlogsfilms.
Wim Opbrouck studeert in 1991 af aan Studio Herman Teirlinck. Hij is in de eerste plaats een theaterbeest dat steeds speelt alsof zijn leven ervan afhangt. Wim werd al snel opgemerkt bij de Blauwe Maandagcompagnie in de monstervoorstelling ‘Ten Oorlog’ van Tom Lanoye. Later werd hij lid van de vaste artistieke kern van Het Toneelhuis en sinds 2005 is hij de drijvende kracht van het NTGent. Hij was meermaals genomineerd voor de Louis d’ Or, een van de belangrijkste Nederlandse theaterprijzen, onder meer voor zijn rollen in ‘De asielzoeker’, ‘Tartuffe’ en ‘Rood’. In opvolging van Johan Simons nam hij in 2010 de artistieke leiding van het stadstheater op zich.
Opbrouck is ook muzikant. Samen met studiegenoot Wim Willaert richtte hij in 1991 de band De Dolfijntjes op. De groep brengt zowel eigen songs als een mix van West-Vlaamse en andere klassiekers. In 2015 nam Opbrouck (al zingend) afscheid als artistiek leider van het NTGent met de voorstelling ‘We shall overcome (A very last post)’.
Het grote publiek leerde Wim Opbrouck echter kennen als Franky Loosveld in de humoristische Woestijnvisreeks ‘Het eiland’ en als de West-Vlaamse Herrit Callewoart Kêrekêwere in de mockumentary ‘In de gloria’. Opbrouck speelde de hoofdrollen in meerdere prestigieuze Vlaamse fictiereeksen zoals ‘In Vlaamse velden’, ‘De Ronde’, ‘Salamander’ en ‘De Matroesjka’s’. Op het grote scherm is hij een veelgevraagde acteur, door regisseurs als Frank Van Passel, Marc Punt, Stijn Coninx en Dominique Deruddere.
In recentere producties kunnen we Opbrouck zien schitteren in reeksen zoals ‘Chantal’, ‘Nonkels’, ‘Arcadia’ en ‘#LikeMe’. Hij onderscheidt zich niet alleen als acteur maar ook als presentator van ‘Bake Off Vlaanderen’ en als een van de juryleden van ‘De Slimste Mens ter Wereld’.
Interview met Wim opbrouck
Hoe de Master het filmfestival ziet? Als een groot feest!
Anti-oorlogsfilms
Voor zijn Masterselectie koos Wim Opbrouck voor anti-oorlogsfilms met films van o.a. Kubrick, Renoir, Klimov en Chaplin. Films die het geweld aanklagen, de dictatuur, het racisme, het extremisme, het fanatisme, en alle andere foute ‘-ismen’.
Het einde is nabij en de wereld staat in brand en wij kijken slaapwandelend toe hoe de geschiedenis zich herhaalt. Het is met die overtuiging en het geloof in een naïeve vredesgedachte dat ik als Master kies voor de anti-oorlogsfilm. Films die het geweld aanklagen, de dictatuur, het racisme, het extremisme, het fanatisme, en alle andere foute -ismen. Film zal de wereld niet redden, maar het kan de wereld die het tot onderwerp heeft wel veranderen, al was het maar voor even, voor de duur van die ene film, op die ene avond in die donkere bioscoopzaal. Daarom, als een daad van pacifistisch verzet, deze Masterkeuze.
Masterselectie
Wim Opbrouck verzamelde enkele anti-oorlogsfilm als daad van pacifistisch verzet.
- Dr. Strangelove - Stanley Kubrick
- The Deer Hunter - Michael Cimino
- The Great Dictator - Charlie Chaplin
- Hotel Rwanda - Terry George
- Paths of Glory - Stanley Kubrick
- Waltz with Bashir - Ari Folman
- Des Hommes et des Dieux - Xavier Beauvois
- Una Giornata Particolare - Ettore Scola
- Come and See (Idi i Smotri) - Elem Klimov
- La Grande Illusion - Jean Renoir