Koen De Bouw kiest voor 'Going Mental' als thema van Filmfestival Oostende 2022

Master Koen De Bouw kiest voor thema ‘Going Mental’

Dit jaar mocht Koen De Bouw al gastheer zijn van de FFO Nights, maar in januari begint het echte werk. Als thema schuift De Bouw mentale gezondheid naar voor, omdat dit onderwerp nu meer dan ooit alle aandacht nodig heeft.

Koen De Bouw verzamelde enkele staaltjes theatrale, poëtische maar vooral troostende en helende cinema. Zijn selectie beslaat enkele decennia en bevat klassiekers als King Kong (1976) en Der Himmel über Berlin (1987), maar ook recentere meesterwerken zoals Beautiful Boy (2018) van onze eigen Felix van Groeningen. 

Interview

Vond je het moeilijk om het thema voor de Masterselectie te bepalen? 

“Ik had vorig jaar een volledig andere selectie gemaakt: een terugblik naar de tijd waarin ik cinema heb ontdekt en de films die mij zijn bijgebleven uit die periode. Maar dat heb ik dit jaar overboord gegooid. Naar aanleiding van crisis die we aan het doormaken zijn, leek het me vanzelfsprekend dat mentale gezondheid belicht moest worden. 

We mogen de impact van de pandemie op de mentale gezondheid van de mensen zeker niet onderschatten. Voor sommige mensen voelt het ongetwijfeld al langer dan een jaar aan alsof ze op een andere planeet wakker worden, de wereld is compleet veranderd. Anderzijds heb ik het gevoel dat mentale gezondheid ook binnen de gezondheidswetenschap onderbelicht blijft. Je zou denken dat de laatste maanden voldoende gebleken is dat er meer psychologische ondersteuning nodig is, maar toch blijft die verandering uit.”

Vloeide daar meteen een filmselectie uit voort? 

“Mijn filmselectie bestaat uit verschillende onderdelen. Zo heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om enkele van mijn persoonlijke favorieten op het programma te zetten: films die mij voor een deel gevormd hebben, én die ik graag nog eens zou terugzien op het grote scherm. Ook haalden enkele films die ik zelf nog niet gezien heb, maar waar ik wel heel hard naar uitkijk, de selectie. Ik heb de afgelopen jaren heel hard gewerkt, en een van de consequenties daarvan is natuurlijk dat er weinig tijd overblijft voor een avondje cinema. Ik ben in de eerste plaats een maker, geen kijker. Het derde luik van mijn selectie bestaat uit films waarin mentale gezondheid sterk aan bod komt, al vind ik eigenlijk dat dit thema verweven zit in elke goede film.”

Met Abel selecteerde je het debuut van Alex van Warmerdam. Betrekt van Warmerdam een speciale plaats in je hart? 

“Zijn theaterstuk Zie de mannen vallen was een van de eerste stukken die ik ooit op een podium heb gezien toen ik ongeveer 15 jaar oud was. Dat stuk heeft mij echt omver geblazen. Toen ik enkele jaren later in Amsterdam mijn eerste langspeelfilm aan het draaien was, ben ik in de cinema naar Abel gaan kijken. Dat waren twee heel bijzondere momenten, onlosmakelijk verbonden met het werk van Alex van Warmerdam. Bovendien gaat Abel over een jongeman die op een toch wel zeer aparte manier in de wereld staat, wat voor mij - en ongetwijfeld voor veel mensen - toch herkenbaar bleek. Als theateracteur van opleiding hou ik van films die theaterstukken hadden kunnen zijn, zoals Abel. Theatrale elementen werken heel goed in het soort cinema dat van Warmerdam maakt. Ik ben echt verliefd op alles wat hij doet.”

Naast klassiekers als King Kong, Spirited Away en Der Himmel über Berlin, koos je ook voor enkele recentere films, zoals Beautiful Boy. Een instant klassieker?

“Beautiful Boy heeft mij verpletterd in al zijn poëtische eenvoud, waarbij onzegbare en onzichtbare dingen toch zichtbaar en zegbaar worden. Deze ogenschijnlijk eenvoudige film die enorm diep raakt, is veel te snel uit de zalen verdwenen. Ik wil mensen de kans geven om hem toch nog te kunnen bekijken op het grote scherm.”

Er staan ook enkele Belgische documentaires op het programma: Ik schilder met schilders van Jacques Servaes en Head to Head van Herwig Ilegems. 

“Ik zag Ik schilder met schilders in De Studio in Antwerpen: een geweldige documentaire over een geweldige man. Adriaan Raemdonck is galeriehouder in Antwerpen en de manier waarop hij over kunst denkt en kunst in de wereld plaatst, vind ik heel inspirerend. Een kunstdocumentaire kon bovendien niet ontbreken aan mijn selectie. Kunst is het enige dat  ons van de waanzin kan weghouden.”

Herwig [Ilegems] is een goeie kameraad en met Head to Head heeft hij een mooi, verstild portret gemaakt. Hij beleeft een meditatief moment met verschillende dieren dat tegelijk geestig, contemplatief en poëtisch is. Theater blijft te vaak onder de radar, dus ik vond het belangrijk om mensen de kans te geven dit project te zien.

#FFO #FFO22 @filmfestivaloostende