Interview met Master Wim Opbrouck over campagne en Masterselectie

01.09.2017

In 2017 werd niemand minder dan Wim Opbrouck aangesteld als Master van de elfde editie van Filmfestival Oostende (FFO). Voor zijn campagnebeeld heeft hij zich laten inspireren op de ultieme transformatie die elke acteur of actrice doorvoert voor het vertolken van een rol. Daarbovenop heeft hij als thema voor zijn Masterselectie gekozen voor anti-oorlogsfilms.

Wim Opbrouck

Wat kan het publiek verwachten van FF017?

Zoals elke editie een avontuurlijk aanbod van de beste films, geselecteerd door het kruim van Filmfestival Oostende. Een internationale selectie om duimen en vingers van af te likken, voor een breed publiek, van cinefiel, tot toevallige passant.

Op het campagnebeeld van FF017 word je als vrouw geportretteerd. Wat is het verhaal?

Acteren heeft alles te maken met transformeren in een personage, een karakter. Soms ligt dat personage dicht bij jezelf, soms ligt het heel ver af. Altijd schemert de acteur doorheen het spelen van een rol, je kruipt nooit zomaar in de huid van iemand. De moeilijkste transformatie is die van man naar vrouw of van vrouw naar man. Op de foto bevind ik me ergens halverwege, op weg naar het personage, half vrouw half man. Op zich een actueel thema, maar in de eerste plaats een ode aan het spelen.

Acteren heeft alles te maken met transformeren in een personage, een karakter. Soms ligt dat personage dicht bij jezelf, soms ligt het heel ver af.

Voor je Master selectie kies je voor ‘Anti-War films’. Vanwaar deze keuze?

De mens is van nature niet geneigd de vrede te bewaren, dat is een jammerlijke vaststelling. De geschiedenis herhaalt zich door de eeuwen heen, terreur, oorlog, catastrofes, geweld, horror, is van alle tijden. De hoogste tijd dus om een pacifistisch statement te maken, een vredevolle vuist in het gezicht van de machtshebbers, de onverdraagzamen, de rascisten, de fascisten… Anti-oorlog films zijn ook van alle tijden, het verzet via de kunsten, de humor, de film, de muziek, ik geloof daarin, ik kan en wil niet anders.

 ‘Le Petit Baigneur’, een film van Louis De Funès uit 1968, wordt als voorproevertje van het festival vertoond begin augustus in het Leopoldpark. Tijdens de persconferentie van FFO17 vermeldde je dat De  Funès  een van de geniaalste filmmakers ooit is. Wat maakt hem volgens jou zo geniaal?

De Funès houdt ons in zijn films altijd een spiegel voor, het is snoeiharde maatschappijkritiek verpakt in humor. Doldwaze slapstick, heerlijk getimde grappen en grollen. Wie door de lach kijkt ziet de kleinmenselijke ziel, de burgerman die wanhopig en koste wat het kost de maatschappelijke ladder wil beklimmen. In al zijn facetten de mens in zijn hemd gezet, maar je lacht je wel een breuk. Ik wilde de film graag in open lucht vertonen, en kom hem persoonlijk inleiden een glas Pastis in de hand. Heerlijk.

Naast theater maak je ook muziek. Welke genre muziek maak je het liefst?

Dampende en stampende rock en roll op accordion. Westvlaamse waanzin, de beuk er in! Mijn muzikale biotoop is De Dolfijntjes, al 25 jaar lang. Deze zomer gaan we weer spelen na vier jaar stilte. Gentse Feesten, Dranouter, Kneistival,…… Hier ben ik vrij en los van alles, samen met bloedbroeder Willaert, daar komt niets of niemand tussen.

Gerelateerd